Robert Gaczyński

Nawrócenie - Bóg chce nam dać nowe serce i nowego ducha

Etymologia słowa NAWRÓCENIE

Nawrócenie łac. conversio: „powrót”. Greckie terminy epi-strepho: „wracać , przychodzić z powrotem”, oraz meta-noia: „zmiana (meta) sposobu myślenia (nous)” odpowiadają w użyciu nowotestamentalnym hebrajskiemu „szub”*.

Nawrócenie (biblijne – metanoia) oznacza najpierw każdy rodzaj religijnej czy moralnej zmiany, zwłaszcza  radykalnej. W radykalnym i fundamentalnym akcie religijnym jest to (akt zdania się na Boga i Jego łaskawe kierownictwo)**.
Chciałbym podzielić ten temat na dwie części: „Nawrócenie jedna część” i „Bóg chce nam dać nowe serce i nowego ducha, czyli nowe życie część druga.

Również rozróżniamy dwa rodzaje nawróceń. W chrześcijańskim rozumieniu nawrócenie, inaczej jest to odwrócenie się od grzechu zdecydowane i całym życiem, do tego stopnia  że stajemy się nowym człowiekiem poddani jesteśmy całkowicie woli Bożej. I to byłoby pierwsze nawrócenie.
Oczywiście człowiek ma naturę grzeszną i każde popełnione zło, nawet po nawróceniu całego naszego życia, odwraca nas od Boga, lecz dzięki Jego przebaczeniu w sakramencie pokuty   możemy  z powrotem się do Niego nawrócić i to jest drugi rodzaj nawrócenia.

Chciałbym przybliżyć nieco istotę grzechu.

A więc  grzech w nawróceniu odgrywa dużą rolę i nawet  zaryzykowałbym twierdzenie że od grzechu zależy nasze nawrócenie i odwrotnie, dla czego? Ponieważ nie wystarczy powiedzieć nawracam się ale trzeba podjąć trud nawrócenia i pozbyć się grzechu który jest pod postacią naszego nie chodzenia na eucharystię, obojętności na wartości chrześcijańskie, naszych wad… itp. A więc nie walcząc z grzechem, nie wyrzekając się go i  ulegając mu, sprawiamy że on w nas trwa a taki stan rzeczy utrudnia, wręcz uniemożliwia nawrócenie, mimo najszczerszych chęci a nawet modlitwy odmawianej w intencji tego właśnie nawrócenia. Natomiast człowiek nawrócony z całego życia jak i z popełnionego grzechu wyraża chęć poprawy i podejmuje trud walki z grzechem a modlitwa zanoszona do Boga w intencji tego nawrócenia jest skuteczna i bardzo pomaga nawracającemu się, który chce współpracować z Bogiem, bo bez pomocy człowieka i jego zgodzie na nawrócenie Bóg sam na siłę nie może człowieka nawrócić ani zmienić.

Czym jest grzech?  Są dwie definicje grzechu:
Grzech lekki inaczej zwany powszednim: jest to świadome popełnienie zła tzn.  że wiem o złu, które popełniłem ale nie chciałem go popełnić, bynajmniej nie popełniłem go z "własnej woli". Ten rodzaj grzechu mamy odpuszczony na początku Mszy Świętej w trakcie modlitwy Spowiadam się… .

Grzech ciężki natomiast inaczej zwany śmiertelnym: jest to świadome i dobrowolne popełnienie zła tzn. że wiem o źle które popełniłem co więcej chciałem je popełnić i taki grzech kwalifikuje się do konfesjonału.

A więc nawrócenie z całego życia jak i z każdego grzechu i ciągłe nawracanie powoduje że jesteśmy zdolni i ciągle uzdalniani przez Boga do przyjmowania jego darów wynikających też z nawrócenia a więc człowiek który ma nowe życie, nowego ducha, nowe serce, jest po prostu nowym człowiekiem, żyje Bogiem, Jego nauką, Jego słowem, Jego przykazaniami i wprowadza to w czyn bo jak mówi Pismo Święte: „wiara bez uczynków martwa jest” (Jk 2,17.26)***

A więc bycie nowym człowiekiem jest łaską daną przez samego Boga i zobowiązuje do życia z Nim i świadczenia o Nim. Należy zwrócić uwagę na to że nowe życie to nie tylko obowiązek prawdziwego i wierzącego chrześcijanina ale wielka radość z obecności Boga , Jego łaski i mocy w życiu nawróconego. Jest to w subiektywnym odczuciu każdego człowieka swoisty przedsionek nieba gdzie można niejako realnie obcować z Bogiem , słuchać co ma nam ważnego do powiedzenia i tym samym wypełniać Jego świętą wolę, i tu wielką i nie ocenioną pomocą jest Eucharystia.

Aby podołać temu zadaniu i jemu sprostać, są potrzebne siły, nie tylko fizyczne ale i duchowe, a   więc należy się karmić, nie tylko pokarmem fizycznym ale i duchowym, Ciałem Chrystusa i  Jego Krwią, Święta Eucharystią którą nam Chrystus zostawił mówiąc: „Jeśli nie będziecie spożywać ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili krwi Jego nie będziecie mieli życia w sobie”***.

A więc karmienie się chlebem Eucharystycznym i Słowem Bożym jak również wiara i praca nad sobą, powodują że otrzymujemy nowe życie w którym Bóg może przez nas działać i realizować swój plan zbawienia człowieka. Człowiek odrodzony do nowego życia przez Boga i z Jego łaski, prawdziwie i realnie dający świadectwo o Chrystusie, potrzebuje Jego ciągłej mocy i nieustannej obecności  aby życie człowieka w tym wymiarze było święte i prowadziło do życia wiecznego.

Ale aby tak się stało trzeba pielęgnować nowe życie które jest darem od Boga i nieustannie wzywać Jego pomocy, samemu przy tym nie ustawać w modlitwie i trudzie walki ze złem, grzechem i pokusami bo jak mówi pismo Święte: „moc w słabości się doskonali” ( 2 Kor 12,9 )***

*    Słownik  Nowego Testamentu, Xavier Leon-Dufour. str. 419.

**   Mały Słownik Teologiczny” Karl Rahner i Herbert Vorgrimler. Kolumna 268.

***  Biblia Tysiąclecia